Hinata/Akihiro

Dziewczyna lekko drgnęła na widok chłopaka, ale po chwili się uspokoiła. Gdy blondyn opadł na ziemię, podeszła bliżej i ukucnęła obok, kładąc mu rękę na ramieniu.
- N-Naruto? Wszystko w porządku? - zapytała nieśmiało. Nie rozumiała tego, co się z nim stało i była bardzo zaniepokojona. Jednocześnie wyglądało na to, że udało im się zatrzymać Deidarę i uratować Gaarę.
Akihiro pokiwał głową i zacisnął zęby, przymykając oczy. Oddychał głęboko i czuł, że powoli odlatuje, jednak zachowywał na tyle przytomności by zobaczyć, jak Hime praktycznie zupełnie pokonuje Sasoriego. Wiedział, że jego towarzyszka jest naprawdę silną kunoichi, ale nie wiedział, że aż tak i był naprawdę pod wrażeniem. No i chyba miał u niej dług za uratowanie życia.

Hinata/Akihiro

Dziewczyna tylko skinęła głową i nic już nie powiedziała. Widziała, że Naruto mocno się zmartwił, ale zanim zdążyła z nim porozmawiać, zjawiła się drużyna Lee. Zabrali więc Kazekage i razem ruszyli w drogę powrotną do Wioski Piasku. Hinata całą drogę obserwowała Uzumakiego. To nie tak, że się go bała. To w końcu Naruto, nigdy nie zrobiłby krzywdy swojemu towarzyszowi. Nie rozumiała jednak co się stało i bardzo się martwiła.
Akihiro próbował wstać, gdy zobaczył, że Sasori schwytał Orihime. Ból jednak nie pozwolił mu na to. Odetchnął, gdy zobaczył, że mimo to dziewczyna pokonuje przeciwnika. Po krótkiej chwili mignęły mu różowe włosy.
- Sakura - mruknął niewyraźnie. Obok niego natomiast pojawił się Shikamaru. Coś powiedział, jednak Hiro dłużej nie mógł zachować przytomności i po prostu zemdlał. Nara i Haruno zabrali poszkodowanych do Suny, a tam do szpitala, w którym Sakura wraz z innymi medykami się nimi zajęła. Jakiś czas później przybyła reszta shinobi Liścia wraz z Kazekage.

Hinata/Akihiro

Hyuga naprawdę bardzo się zmartwiła o stan przyjaciół. Na słowa Sakury od razu skinęła głową i podążyła za nią. Nie była może dobra w lecznicze jutsu, jednak mogła dodać przyjaciółce swojej czakry i pomóc. Od razu przystąpiły do leczenia Hime.
Akihiro w tym czasie zajęli się medycy z Suny. Dzięki Orihime większość trucizny została z jego ciała usunięta, więc udało im się wyleczyć go bez pomocy Sakury. Po jakimś czasie w końcu się wybudził. Uchylił powoli powieki i przyłożył rękę do bolącej głowy.
- Szybko się regenerujesz - zauważył siedzący obok Shikamaru. Hiro zignorował jego słowa i powoli podniósł się do siadu.
- Co z Hime? I Kazekage? - zapytał od razu. Nara westchnął i skrzyżował ręce na piersi.
- Naruto i Hinacie udało się odzyskać Gaarę. Hime zajmuje się Sakura z pomocą Hinaty. Możemy mieć nadzieję,  że wszystko będzie okej - odparł. Akihiro westchnął i zacisnął dłonie na pościeli. Był na siebie zły, że nie udało mu się obronić dziewczyny, ba! To ona musiała bronić jego.

Hinata/Akihiro

Dziewczyna skinęła głową do Sakury i uśmiechnęła się lekko. Zerknęła na nieprzytomną Hime z nadzieją, że nic jej nie będzie. Po chwili odeszła kawałek, a wtedy podszedł do niej Naruto. Spojrzała na niego zaskoczona.
- T-tak, wszystko w porządku - odparła, posyłając mu nieśmiały uśmiech. Zastanawiała się czy go nie zapytać o to co widziała. Martwiła się, a jednocześnie nie chciała mu się narzucać.
Akihiro westchnął i oparł głowę o framugę łóżka. Po chwili przyszła Tenten poinformować, że kryzys z Hime zażegnany. Chłopak odetchnął z ulgą i wstał.
- Nie powinieneś... - zaczął Shikamaru.
- Pójdę do Orihime - przerwał mu i udał się do sali dziewczyny. Przysiadł na krześle przy jej łóżku. Obserwował ją dłuższy czas, gdy nagle zaczęła się budzić. Otworzyła oczy, a on posłał jej lekki uśmiech.
- Hej. Cieszę się, że żyjesz - rzucił, po czym złapał ostrożnie jej rękę.

Hinata/Akihiro

Hinata zamrugała zaskoczona, po czym gwałtownie potrząsnęła głową.
- Nie wystraszyłeś mnie, Naruto! - odparła szybko i dużo bardziej energicznie niż zazwyczaj. Zaczerwieniła się lekko, ale nie spuściła głowy. - Nie mogłabym... Bać się ciebie. Bałam się o ciebie i martwiłam się - dodała już nieco spokojniej.
Akihiro westchnął, widząc, że się podnosi, ale uznał, że i tak go nie posłucha i nie będzie leżeć w miejscu.
- Wszystko w porządku. Ze mną okej, a Gaarą zajmuje się Sakura. Sasoriego załatwiłaś, a ten drugi uciekł. Ale najważniejsze, że wszyscy są bezpieczni - odparł.

Hinata/Akihiro

Dziewczyna westchnęła cicho i pokręciła głową.
- Stałeś się już bardzo silny, Naruto. Przez cały ten czas, gdy nie było cię w wiosce - odparła po chwili.
- I jestem pewna, że będziesz coraz silniejszy, ale... Wszystko w swoim czasie. Sam kiedyś mówiłeś, że w dążeniu do celu nie ma drogi na skróty - dodała i posłała mu lekki uśmiech.
Chłopak uśmiechnął się i pokiwał głową.
- Taaak, własne łóżko brzmi super, ale myślę, że dziś pewnie zostaniemy jeszcze w Sunie. Sakura dalej zajmuje się Kazekage, a nas raczej nie puszczą ze szpitala - odparł, drapiąc się po włosach.

Hinata/Akihiro

Dziewczyna odwzajemniła uśmiech Kazekage i skinęła głową. Musiała przyznać, że naprawdę polubiła Gaarę od czasu, gdy Naruto pokonał go po egzaminie.
- To bardzo miło z twojej strony, Kazekage - odparła. Po chwili z pokoju wyszła także Sakura.
- Zgadzam się, ale czy to naprawdę nie będzie problem? Trochę się nas tutaj zjawiło - zauważyła różowowłosy. To akurat prawda. Oprócz początkowej czwórki, jako wsparcie przybyła także cała drużyna Gaia, a także Shikamaru, Sakura i Kakashi.
Akihiro wyciągnął dłoń i pogłaskał dziewczynę po włosach.
- Myślę, że powinnaś po prostu iść spać i odpocząć. Zasłużyłaś sobie - odparł z lekkim uśmiechem. Potem trochę spoważniał i milczał dłuższą chwilę.
- I... Dziękuję, że mnie uratowałaś. Obiecuję się odwdzięczyć, gdy tylko będzie okazja - dodał.

Hinata/Akihiro

Hyuga spojrzała na Naruto zaskoczona. Ona miała... Spać z nim w jednym pokoju?
- Ja... - zaczęła, ale została popchnięta przez Sakurę.
- No idź Hinata, poradzimy sobie - różowowłosa puściła jej oczko, po czym zatrzasnęła drzwi za Hinatą, która poczuła, że robi się cała czerwona. Spuściła głowę i podeszła do jednego z łóżek, po czym rzuciła na nie swój plecak, a potem zrzuciła z siebie swoją kurtkę, w której zaczynało jej się robić trochę gorąco.
Chłopak uśmiechnął się tylko i skinął głową.
- Nie martw się, zostanę - odparł, po czym wsparł się na dłoni i przyglądał się śpiącej dziewczynie. Naprawdę czuł ulgę, że nic jej nie jest. Może nie okazywał tego zazwyczaj, ale naprawdę mu na niej zależało, byli razem w drużynie w sumie od zawsze.